David Ausubel był amerykańskim psychologiem edukacyjnym, który był szczególnie znany ze swoich teorii dotyczących uczenia się i nauczania. Jego badania koncentrowały się na tym, jak ludzie zdobywają i organizują wiedzę. W 1968 roku opublikował książkę Educational Psychology: A Cognitive View, w której objaśnił swoje teorie i koncepcje związane z „sensownym uczeniem się”.
Istotą tego pomysłu jest to, że nowe informacje są lepiej zapamiętywane, gdy można je powiązać z istniejącymi strukturami poznawczymi lub tym, co nazwał „wcześniejszą wiedzą” uczącego się. Inne kluczowe koncepcje Ausubela to:
- Organizatory wstępne: ramy lub przegląd materiału przed nauką nowych informacji może poprawić zrozumienie i zatrzymanie informacji. Może to pomóc uczniom połączyć nową wiedzę z ich istniejącymi strukturami poznawczymi, promując sensowną naukę.
- Sensowne uczenie się: odnosi się do procesu aktywnego integrowania nowych informacji z istniejącymi strukturami poznawczymi, dzięki czemu istnieje większe prawdopodobieństwo, że zostaną one zapamiętane.
Podkreśla aktywną rolę uczniów w budowaniu ich zrozumienia i wiedzy. Jego pomysły były powiązane z szerszą ideą konstruktywizmu, która zaczęła stawać się popularna.
Ausubel przeciwstawia sensowne uczenie się uczeniu się na pamięć, w którym zapamiętujesz coś bez pełnego zrozumienia i nie wiesz, w jaki sposób nowe informacje odnoszą się do innej przechowywanej wiedzy. Podczas gdy uczenie się na pamięć może być skuteczne w zapamiętywaniu konkretnych szczegółów, często nie rozumiemy danych faktów i zapamiętujemy coś tylko powierzchownie..
W przypadku nauki języków oznacza to, że jeśli chcesz odnieść sukces, musisz zacząć rozważać ramy mentalne, które pozwolą ci połączyć słowa i gramatykę z tym, co już wiesz o świecie, o innych językach, czy o czymkolwiek innym. Jeśli tego nie zrobisz, będziesz miał trudności ze zrozumieniem znaczenia komponentów językowych.
