Audiowizualne nauczanie języków obcych reprezentuje podejście metodologiczne, które integruje media wizualne i słuchowe w celu usprawnienia nauki języków obcych. Metoda ta istnieje zarówno w wersji silnej, jak i słabej, przy czym silny wariant kładzie nacisk na jednoczesne wykorzystanie materiałów wizualnych i słuchowych. Jedną z najbardziej znanych implementacji silnej wersji jest Méthode Structuro-Globale Audio-Visuelle (SGAV), opracowana w latach 50-tych XX wieku.
Cechy Metody Audio-Wizualnej
- Nacisk na Jednojęzyczność: Klasyczna metoda AV ściśle trzyma się podejścia jednojęzycznego, skupiając się głównie na umiejętnościach ustnych na początku i opóźniając wprowadzenie czytania i pisania.
- Wykorzystanie Mediów Wizualnych i Dźwiękowych: Kursy audio-wizualne zazwyczaj obejmują prezentację dialogu w towarzystwie sekwencji obrazów wyświetlanych na ekranie, po których następuje powtórzenie dźwiękowe i interaktywne zajęcia.
- Strukturalne Jednostki Nauczania: Każda jednostka nauczania podąża za strukturalnym formatem, obejmującym fazy prezentacji, wyjaśnienia, imitacji, eksploatacji i transpozycji, ułatwiając kompleksowe doświadczenie nauki.
- Techniki Semantyzacji: Nauczyciele stosują techniki semantyzacji podczas fazy wyjaśnienia, aby pogłębić zrozumienie uczniów poprzez interakcję i kontekstualizację.
- Holistyczna Teoria Nauki: Metoda SGAV opiera się na holistycznej teorii nauki strukturalno-globalnej, podkreślając całościowy charakter rozumienia języka i znaczenie kontekstu sytuacyjnego w prezentacji języka.
Wyzwania i Ewolucja
- Ograniczenia Transmisji Semantycznej: Badania empiryczne wykazały ograniczenia transmisji semantycznej poprzez sekwencje obrazów, co prowadziło do prób poprawy zrozumienia za pomocą innowacyjnych pomocy wizualnych, takich jak dymki z tekstem i ideogramy.
- Krytyka i Reforma: Metoda AV spotkała się z krytyką ze względu na swoją sztywność i ograniczenia w wspieraniu nauki ustnej, co doprowadziło do reform, takich jak elastyczne sekwencjonowanie, nacisk na funkcje komunikacyjne oraz integracja działań grupowych i gier.
- Zmiana Metodologii: Wraz z nadejściem nauczania języka komunikatywnego i alternatywnych metod, kursy audio-wizualne ewoluowały w kierunku priorytetowego traktowania dialogu, elastyczności w postępie gramatycznym oraz aktywności zorientowanych na ucznia.
- Wytrwałość i Adaptacja: Pomimo wyzwań, metody audio-wizualne przetrwały, choć w osłabionych formach, jako materiały uzupełniające w podręcznikach i kursach, z przesunięciem w kierunku zróżnicowanych mediów wizualnych.
Podsumowanie
Audiowizualne nauczanie języków obcych odegrało znaczącą rolę w edukacji językowej, oferując ustrukturyzowane i interaktywne podejście do nauki języków obcych. Mimo krytyki i ewolucji w odpowiedzi na zmieniające się paradygmaty edukacyjne, metody audiowizualne nadal przyczyniają się do nauczania i uczenia się języków, choć w dostosowanych formach, które obejmują różnorodne media wizualne.
