Steven Pinker jest kognitywistą i lingwistą, który wniósł znaczący wkład w badania nad językiem i poznaniem. W 1995 roku w swojej książce The Language Instinct, Pinker zbadał ideę, że ludzie mają wrodzoną zdolność do posługiwania się językiem, tak zwany „instynkt językowy”.
Pinker wiąże swoją koncepcję instynktu językowego z teorią gramatyki uniwersalnej Noama Chomsky’ego, która proponuje istnienie nieodłącznych struktur gramatycznych i zasad wspólnych dla wszystkich ludzkich języków.
To, w czym różni się od Chomsky’ego, to:
- Jest bardziej przystępny dla szerszej publiczności. Podczas gdy praca Chomsky’ego może być wysoce techniczna i teoretyczna, Pinker przedstawia złożone koncepcje językowe w bardziej przystępny sposób dla mas.
- Integruje ewolucję i bada ewolucyjne korzenie języka oraz sposób, w jaki ukształtował on ludzki mózg. Teorie lingwistyczne Chomsky’ego, choć wpływowe, są bardziej skoncentrowane na abstrakcyjnych i formalnych właściwościach języka.
- Jest prawdziwie interdyscyplinarny i czerpie ze spostrzeżeń z kognitywistyki, psychologii i biologii ewolucyjnej, aby poprzeć swoje argumenty. Praca Chomsky’ego również wywarła wpływ na różne dyscypliny, ale podejście Pinkera jest wyraźnie interdyscyplinarne.
Podobnie jak zdolność kameleona do kamuflażu lub szybki lot sokoła, zdolność do tworzenia i interpretowania złożonego języka jest wyewoluowaną ludzką supermocą.
