Około 1870 roku francuski neurolog Paul Broca odkrył obszar mózgu, który był związany z produkcją języka mówionego.
Po raz pierwszy w historii język został połączony z mózgiem.
Odkrycie Broki było możliwe dzięki jego pacjentowi znanemu jako Leborgne. Leborgne był osobliwy- rozumiał język, ale nie potrafił mówić, z wyjątkiem pojedynczych słów lub sylab. Kiedy Leborgne zmarł, Broca przeprowadził pośmiertne badanie jego mózgu i stwierdził uszkodzenie w płacie czołowym. Ten obszar mózgu jest obecnie określany jako ośrodek Broki. Mówi się, że jest on odpowiedzialny za planowanie i produkcję mowy oraz koordynację mięśni zaangażowanych w mowę.
Około 10 lat później inny neurolog Carl Wernicke zidentyfikował odwrotny przypadek. Jego pacjenci byli w stanie mówić, ale nie byli w stanie zrozumieć języka. Badanie mózgów pacjentów cierpiących na ten problem językowy wykazało uszkodzenie płatów ciemieniowych, skroniowych i potylicznych. Ten obszar mózgu jest obecnie znany jako ośrodek Wernickego i jest związany z rozumieniem języka mówionego i pisanego.
Ośrodek Wernickego i ośrodek Broki to dwa obszary mózgu, które odgrywają dużą rolę w języku. Ośrodek Broki jest związany z produkcją języka, podczas gdy ośrodek Wernickego jest związany z rozumieniem języka.
