Po raz pierwszy zacząłem uczyć się języka obcego, kiedy miałem 15 lat. W postkomunistycznej Polsce nie było wiele wiadomo na temat tego, jak nauczyć się języka obcego w skuteczny sposób. Nikt nie wiedział, czy języka angielskiego można nauczyć się w każdym wieku. Do dyspozycji były tylko podręczniki i ewentualnie CD z nagraniami. Nie było Internetu. Byłem bardzo ambitnym i pracowitym dzieckiem: uczyłem się regularnie i sprawiało mi to niezłą frajdę. Dzięki temu, kiedy skończyłem 16 lat i pojechałem w odwiedziny do rodziny w Austrii, mogłem bez problemu porozumiewać się w języku niemieckim.
Swoją pasją do języków chciałem zarazić mamę. Zawsze pytałem, dlaczego nie nauczy się niemieckiego, aby i jej było łatwiej podróżować. Odpowiedziała mi, że nie może nauczyć się języka, ze względu na jej wiek, że w pewnym sensie, jest już za późno na naukę. Jakoś trudno mi było w to uwierzyć. Już wtedy intuicyjnie wiedziałem, że angielskiego i innych języków obcych można nauczyć się w każdym wieku.
Znajomość jednego języka zdecydowanie mi nie wystarczyła. Chciałem nauczyć się także o tym, jak działa sama nauka języków obcych. Był to jeden z powodów, dla których wybrałem studia lingwistyczne. Tam dowiedziałem się o hipotezie okresu krytycznego (critical period hypothesis). Według niej nauka angielskiego czy innego języka obcego staje się bardzo trudna po ukończeniu ok. 12 roku życia. Wydało mi się dość dziwne, w końcu sam nauczyłem się niemieckiego bez żadnych problemów, kiedy miałem 15 lat.
W ciągu swojego życia nauczyłem się pięciu języków obcych. Każdy z nich opanowałem już po wspomnianym „okresie krytycznym”. Kiedy miałem 35 lat pojechałem do Nowego Sadu w Serbii, aby uczestniczyć w mojej pierwszej konferencji poliglotów. Spotkałem tam wiele osób, władających kilkoma językami obcymi, którzy opowiadali mi historie o tym, jak nauczyli się nowego języka w wieku 40, 50 i więcej lat.
Wniosek nasunął mi się wówczas sam. Odpowiedź na pytanie „czy możesz nauczyć się angielskiego lub innego języka w każdym wieku”, brzmi: zdecydowanie tak!
Jak dzieci uczą się języka angielskiego i innych języków obcych?
Dzieci przyswajają język, bazując na instynktach, tak jak doskonali muzycy, czy mistrzowie szachów – przetwarzają one informacje szybciej i bardziej intuicyjnie.
Dlaczego tak jest?
Kiedy dzieci uczą się swojego pierwszego języka, ich mózgi i aparat mowy są nadal w fazie intensywnego rozwoju. Po prostu działają inaczej! Sprawia to, że dzieci “chłoną” język niczym gąbka. Potrafią zapamiętać ogromne ilości słów i zdań, nie wiedząc, co one oznaczają i jak ich używać.
Dzieci nie mają w pełni rozwiniętej pamięci deklaratywnej, więc ich informacje od razu przechodzą do pamięci proceduralnej (o czym możesz przeczytać w artykule: Jakie są rodzaje pamięci i jak z nich korzystać). Co za tym idzie, dzieci nie próbują celowo zapamiętać języka, który słyszą. Nie analizują – po prostu go doświadczają. Innymi słowy, dzieci nie korzystają ze swojej pamięci deklaratywnej (świadomej, analizującej przyswajane materiały i fakty) – po prostu dlatego, że jeszcze się ona nie rozwinęła. Większość dorosłych wszystko analizuje, osądzając siebie i świadomie wkładając wysiłek w zrozumienie. To właśnie dlatego dorośli mają tak wiele trudności.
W zakresie wymowy dzieci mają łatwiej, ponieważ ich mięśnie mowy (takie jak język czy usta) rozwijają się tak, aby móc wymówić dźwięki otaczającego ich świata w takim języku jaki słyszą na codzień. W efekcie ich mięśnie są dostosowane do tego, by móc wymawiać konkretne dźwięki. Dorośli uczący się nowego języka nigdy nie będą mogli wymywać tak dobrze, jak dzieci. Ludzie uczą się dźwięków bardzo wcześnie, często nawet zanim się rodzą, słysząc głos np. matki. W okolicach 6-8 miesiąca możliwość rozpoznawania nowych dźwięków językowych przestaje być aż tak dobra.
Język, którego uczą się dzieci, jest zintegrowany z obszarami mózgu odpowiedzialnymi za zdolności sensomotoryczne, takie jak widzenie, słyszenie czy dotykanie. Oznacza to, że dostęp do języka będzie szybszy, a mówienie w nim będzie wymagało znacznie mniejszego wysiłku (tak małego, jak np. poruszanie rękami). Właśnie dlatego czujemy się tak naturalnie, gdy mówimy w naszym pierwszym języku. Rzadko kiedy i tylko przy dużym wysiłku, dorośli są w stanie nauczyć się języka tak, by komunikowanie się w nim było tak intuicyjne. W przypadku gramatyki, Ci którzy nauczyli się jej intuicyjnie jako dzieci zawsze będą się zawsze po niej poruszali swobodniej. Będą ją bardziej czuli, niż rozumieli.
Dzieci uczą się też cały czas! 24 godziny na dobę. Całe ich życie polega na interakcji z otoczeniem i próbach komunikacji. Z drugiej strony dorośli mogą przeznaczyć ograniczoną ilość czasu na naukę języków, ponieważ zazwyczaj mają wiele innych obowiązków. Godzinne lekcje angielskiego nie zastąpią możliwościa uczenia się praktycznie non-stop.
Zwróć jednak uwagę, że dzieci to nie magicy – nie mają magicznej formuły, która sprawia, że ich edukacja jest szybsza. One także potrzebują sporo czasu, aby opanować język. Pomyśl o nauce języka przez dzieci z nieco innej perspektywy. Aby opanować język, dzieci potrzebują około pięciu lat, aby zacząć nim płynnie mówić. Nawet wtedy jednak ich słownictwo jest dość ograniczone i nie mogą wypowiedzieć się na wiele tematów.
Wprawdzie mówią, ale nie mają w sumie nic konkretnego do powiedzenia. Dopiero na początku szkoły średniej mogą podjąć rozmowę na sensowny temat.
Dorośli mogą się nauczyć języka w skuteczniejszy sposób, mieć bogatsze słownictwo i nie tylko mówić w danym język, ale też mieć w nim coś do powiedzenia.
Więc skąd bierze się przeświadczenie że języka nie można nauczyć się od pewnego wieku?
Faza wrażliwa (albo krytyczny okres) – prawda czy mit
Na początku wspomniałem o okresie krytycznym. Teoria ta głosi, że pierwsze lata życia to czas, w którym język rozwija się łatwo, a po którym przyswajanie języka jest znacznie trudniejsze i ostatecznie mniej skuteczne. Faza wrażliwa rzeczywiście istnieje, ale nie dotyczy ona wyłącznie języków, a nawet nie tylko świata ludzi.
Oto kilka przykładów, które wyjaśniają krytyczny okres.
- Kocięta na przykład mają wrażliwy okres na ekspozycję na światło i rozwój wzroku. W doświadczeniu D. H. Hubel and T. N. Wiesel, w którym kocięta miały zasłonięte oczy doprowadzono do redukcji umiejętności wzrokowych. Były to nieodwracalne zmiany, które doprowadziły do deprawacji na całe życie.
- Jeżeli ptaki nie mają kontaktu z innymi ptakami, możemy dostrzec te same problemy z rozwojem. Przykładowo, jeżeli młody ptak nie ma wzoru do naśladowania śpiewu lub nie może tego robić, jego śpiew nigdy się nie rozwinie, albo rozwinie się w ułomny sposób.
- Muzycy z słuchem absolutnym mają niewiele czasu na to, by rozwinąć tę umiejętność. Słuch absolutny rozwija się wyłącznie do piątego roku życia. U takich muzyków dostrzega się różnice między połączeniami pomiędzy dwiema hemisferami mózgu, mają inną grubość ciała modzelowatego.
- Victor z Aveyron to chłopiec, który został wychowany przez wilki (tak, to prawdziwa historia). Został znaleziony przez ludzi, kiedy miał dziewięć lat. Jednak próby jego socjalizacji nie powiodły się. Co więcej, chłopiec nigdy nie nauczył się ludzkiego języka.
- Kolejna smutna historia dotyczy Genie Wiley. Dziewczynka przez większość swojego dzieciństwa doświadczała ogromnych nadużyć ze strony swojego ojca, który przywiązał ją łańcuchami do toalety i trzymał zamkniętą w pomieszczeniu bez kontaktu ze światem zewnętrznym. Dziewczynka miała zabronione mówić. Kiedy została odnaleziona, odkryto, że może nauczyć się ona nowych słów. Choć jej słownictwo rozwinęło się dość szybko, to miała ogromne trudności z połączeniem słów i zdawała się nie rozumieć gramatyki.
Wszystkie powyższe przykłady dowodzą istnienia pewnego rodzaju okresu krytycznego. Ale czy ma to znaczenie dla nauki języka w starszym wieku?
Choć wielu neuronaukowców sugeruje, że większość z nas jest zbyt stara, by opanować język na poziomie języka ojczystego, warto tu wspomnieć o badaniach Ellen Bialystok. Według badaczki takie założenie jest nieco przesadzone. Choć rzeczywiście istnieje niewielkie zmniejszenia się umiejętności językowych wraz z wiekiem, to nie ma ono istotnego wpływu na możliwość opanowanie biegle języka obcego.
Czy więc możemy nauczyć się języka obcego jako dorośli? Postawmy sprawę jasno i obalmy dwa mity.
Mit 1: Dzieci uczą się języków lepiej niż dorośli
Rzeczywiście, w niektórych aspektach są one lepsze, ale nie we wszystkich. Pamiętaj, że wiele umiejętności rozwija się i jest najbardziej przydatna w późniejszych etapach życia. W tej kwestii warto posłuchać Helen Abadzi, greckiej psycholożki, która spędziła niemal 30 lat, pracując jako specjalistka do edukacji seniorów. Jej wykład “Skuteczna nauka języka dla wszystkich” (w oryginale “Efficient language learning for all”) to skarbnica wiedzy na temat nauki języków dla osób dorosłych.
Uczenie się języka jako dorosły ma kilka zalet. Oto niektóre z nich:
- Już nauczyłeś się jednego języka (czyli języka ojczystego), dlatego masz świadomość istnienia wielu różnych języków i posiadasz zdolność tłumaczenia z jednego języka na inny.
- Rozumiesz, jak działa świat, i masz dostęp do bardziej szczegółowej wiedzy na jego temat. Dzięki temu jesteś w stanie rozmawiać na wiele różnych tematów i dostrzegać podobieństwa i różnice w tym, czego się uczysz. Dorośli mają bogatsze doświadczenie życiowe i wiedzę, co może ułatwiać im zrozumienie kontekstu kulturowego języka docelowego oraz przyswajanie słownictwa z różnych dziedzin.
- Jesteś bardziej świadomy samego aktu nauki języka. Potrafisz analizować strukturę językową, zrozumieć zasady gramatyczne i aktywnie pracować nad doskonaleniem swoich umiejętności.
- Posiadasz konkretną motywację do nauki języka, na przykład z powodów zawodowych, podróży, czy zainteresowań osobistych. Motywacja ta może wpływać na intensywność i skuteczność procesu nauki.
- Jesteś świadomy, że się uczysz, i możesz to robić w sposób metodyczny, co pozwala ci wybrać najlepszą dla siebie metodologię nauki (oczywiście to jest zaleta tylko wtedy, gdy używana metodologia rzeczywiście jest skuteczna). Co więcej, masz zdolność do samodzielnego planowania i organizacji procesu nauki, a więc możesz sprawić, by był jak najbardziej optymalny. Możesz na przykład zdecydować się na używanie efektywnych metod powtórek, takich jak Spaced Repetition.
Mit 2: Niemożliwe jest płynne opanowanie języka przez dorosłych.
Pomimo tego, że okres krytyczny faktycznie istnieje, odnosi się on wyłącznie do niektórych umiejętności, takich jak idealna wymowa wszystkich dźwięków danego języka. Nie dotyczy natomiast umiejętności komunikowania się w języku.
Języka w stopniu płynnym da się nauczyć w każdym wieku. Udowodniłem to sobie ja i udowadniają to ciągle tacy poligloci jak Tim Keeley czy Alexander Argüelles, którzy mimo nie najmłodszego wieku co jakiś czas uczą się nowego języka. Tim nawet napisał o tym książkę pt. “Życie w 30 językach” (“A life in 30 languages”)
Pamiętaj też, że samo uczenie się języka to też umiejętność, której możesz się nauczyć. Wiele uczących się popełnia podstawowe błędy, które spowalniają, a czasem i uniemożliwiają progres. Na przykład, unikają konwersacji, licząc na to, że pewnego dnia po prostu zaczną mówić. Poligloci nie są magikami, prawda jest zupełnie inna i mniej czarująca: po prostu wiedzą jak się uczyć. Koniecznie przeczytaj nasz artykuł aby poznać sekrety poliglotów.
Główna różnica między dorosłymi a dziećmi jest taka, że dorośli uczą się języka, a mniej go przyswajają lub nabywają. A związane to jest ze wspomnianą pamięcią deklaratywną, która u osób dorosłych jest bardzo rozwinięta. Są oni bardzo świadomi samego aktu nauki, nie mogą więc uczyć się nie wiedząc, że się uczą, tak jak dzieci.
„Aktywacja systemu pamięci deklaratywnej może tłumić aktywację systemu pamięci niedeklaratywnej. Oznacza to, że celowa próba nauczenia się konkretnych informacji może przeszkadzać w nieświadomym uczeniu się prawdopodobieństw, wzorców, intuicji i innego zrozumienia opartego na doświadczeniu„.
Naucz się języka w każdym wieku z Taalhammerem
Nauka języka to nasze życie. W zespole mamy poliglotów, którzy nauczyli się języków już po słynnym krytycznym okresie. Z doświadczenia więc wiemy, jak się uczyć, aby osiągnąć najlepsze efekty. Oczywiście oprócz naszego doświadczenia mamy za sobą lata badań i testów, które pozwoliły nam opatentować aplikacje optymalną dla nauki w każdym wieku.
Wykorzystując metodę uczenia się pełnymi zdaniami, algorytm powtarzanie w interwałach i wiele innych sprawdzonych technik, stworzyliśmy aplikację, która pomoże ci uczyć się skutecznie!