Piotr Woźniak był studentem Politechniki Poznańskiej i badał wpływ snu na pamięć. Z jego badań wynika, że nowe wspomnienia tworzymy tylko podczas snu.
Piotr Woźniak miał trudności z zapamiętywaniem materiału ze studiów, więc zaczął tworzyć oprogramowanie, które miało mu pomóc. Wynikiem jego pracy był algorytm SuperMemo. Była to pierwsza rzeczywista implementacja tak zwanej krzywej zapominania, zdefiniowanej przez Hermanna Ebbinghausa w 1885 roku. Mówi ona, że zapominanie nowych informacji następuje bardzo szybko, a powtarzanie w jakiś sposób resetuje zapominanie.
Algorytm planujący powtórki jest znany jako powtarzanie z odstępami (ang. spaced repetition – SR).
Za każdym razem, gdy uczysz się czegoś za pomocą spaced repetition, mózg sprawdza, czy materiał został już zapisany w pamięci. Próbuje więc odzyskać wcześniej zdobytą wiedzę. Jeśli okaże się, że już wcześniej przyswoiłeś daną wiedzę i zostanie ci ona zaprezentowana po raz drugi, zostanie ona jeszcze lepiej zapisana w twojej pamięci. W efekcie łatwiej będzie ci odzyskać materiał, gdy będziesz go potrzebować.
Druga wersja algorytmu SuperMemo Woźniaka (tzw. SM-2) jest wykorzystywana jako podstawa przez wiele aplikacji do nauki języków, w tym Duolingo i Anki. Algorytm ewoluował z czasem i zawiera wiele ulepszeń.
Prawdziwy przełom nastąpił jednak wraz z wersją 6. Był to pierwszy w historii praktyczny sposób planowania powtórek zgodnie z prawdziwą krzywą zapominania Ebbinghausa. Woźniak został nawet opisany przez prestiżowy magazyn Wired w 2008 roku w artykule „Want to Remember Everything You’ll Ever Learn? Poddaj się temu algorytmowi„.
W przypadku nauki języków oznacza to, że w ciągu 3 lat można zapamiętać 10 tysięcy słów i zwrotów rocznie i przypomnieć sobie do 95% z nich.
